Stupid Angel cz.2

- Skąd miałem twój numer ? - zapytał upijając łyk świeżo zaparzonej herbaty .
- Napisałam ci go jak spałeś .
- I to był cały twój plan ? - zapytał uśmiechając się - Żebym myślał cały czas o tobie . Wiedziałaś , że zadzwonię ?
- Nie... Ale miałam taką nadzieje .
- Moi przyjaciele mnie przekonali . - powiedział .

Za oknem kawiarni zauważyłam paru fotoreporterów .
- Cholera . - syknął - Już mnie znaleźli... Musimy uciekać .
Chłopak chwycił mnie za rękę , a ja nałożyłam na nos ciemne okulary żeby nie zostać oślepiona przez flesze . Przysłoniłam swoją twarz , by nie sprowokować jeszcze większego skandalu , który i tak na pewno pojawi się jutro na pierwszych stronach czasopism . Blondyn poprowadził nas w stronę czarnego Rang Rover'a , który już po chwili jechał po zatłoczonych ulicach Londynu .
- Wiedziałem , że tak będzie . - warknął - Nienawidzę ich . Niszą mi życie . Nie mogę nawet w spokoju wyjść z domu żeby nie zaczęli za mną biegać .
- To ich praca... - wyszeptałam .
- Jak możesz ich jeszcze bronić ?! Widziałaś co przed chwilą się stało ? Tak jest codziennie . Nie mógł bym polubić kogoś kto zarabia pieniądze na czyiś nieszczęściach i wpadkach . To chore .
- Och... - wymamrotałam gryząc się w język , by nie wygadać mu że jestem jedną z nich .
- Przepraszam .
- Za co ?
- Nie powinienem się tak unosić . Przecież to nie twoja wina . Cieszę się , że nie jesteś jedną z nich .
- Tak... Ja też...

Zatrzymaliśmy się przed wielkim domem . Chłopak wysiadł okrążając auto , by po chwili otworzyć drzwi z mojej strony . Podał mi rękę , którą z chęcią chwyciłam . Wysiadłam niezdarnie z pojazdu poprawiając sukienkę .
- Może tutaj uda nam się normalnie porozmawiać . 
- Mam nadzieje . 
Podeszliśmy do wielkich mahoniowych drzwi , których wygląd zapierał dech w piersiach . Jeśli w środku wygląda jeszcze lepiej to padnę...
- Witam w moich skromnych progach . - powiedział otwierając przede mną drewnianą powłokę .
- Skromnych.... - powtórzyłam podziwiając dopasowane detale tego pięknego domu .
Jasne podłogi idealnie pasowały do ciemnych mebli . Srebrne dodatki , od których nie można było odwrócić wzroku nie były niczym w porównaniu z błękitem ścian . Przyglądałam się dokładnie każdemu szczegółowi chcąc zapamiętać stąd jak najwięcej .
- T.I... Fajnie , by było gdybyś zaczęła mrugać . - powiedział chichocząc .
- Wybacz ale jest tu tak pięknie . - wyszeptałam obracając się w koło . 
- Nie ja urządzałem ten dom ale dziękuję . 
- A kto ? - wypaliłam .
- Moja była dziewczyna . - wymamrotał drapiąc się po karku .
- Przeprasza... To nie moja sprawa .
- Nie szkodzi .
Blondyn uśmiechnął się przyjaźnie , a moje serce zaczęło szybciej bić . Irlandczyk wskazał gestem ręki żebym ruszyła za nim . Zatrzymaliśmy się w wielkim pokoju z kominkiem i puszystym białym dywanem . Jeśli to sen nie budźcie mnie . Usiadłam na dużym fotelu przyglądając się ruchom Niall'a . Jego tęczówki dokładnie skanowały mnie od stóp do czubka nosa aż w końcu zatrzymały się przy moich oczach .
- Pięknie wyglądasz . - wyszeptał siadając na przeciwko mnie .
- Dziękuję . - wymamrotałam rumieniąc się .
Chciałam jakoś zacząć rozmowę ale moje myśli cały czas błądziły wokół Niall'a i jego byłej...
- Dlaczego się rozstaliście ? - zapytałam przegryzając dolną wargę - Nie musisz odpowiadać jeśli nie chcesz .
- Nie... Mogę opowiedzieć ale to dłuższa historia  . 
- Mam czas . - uśmiechnęłam się .
- Zaczęło się po między nami psuć . Wciąż obwiniałem ją za to , że piszą o jej udanych romansach w gazetach , które potem okazały się prawdą . Nie chciałem się z nią rozstać więc postanowiłem ratować nasz związek . Oświadczyłem się jej , a ona powiedziała , że jest w ciąży... Tylko nie ze mną .
- Przykro mi... - wyszeptałam gładząc go po dłoni .
- Nie potrzebnie . Wiedziałem , że tak będzie tylko miałem nadzieje , że trochę później . 
Zapadła po między nami niezręczna cisza . Wpatrywałam się pusto w czubki swoich butów mając nadzieje , że to on zacznie ponownie rozmowę .
Usłyszałam trzask zamykanych drzwi i już po chwili w pokoju znajdował się nie kto inny jak  Harry i reszta chłopaków .
- Hej Helen . - powiedział loczek , a ja w duchu przeklęłam , że wpakowałam się w to wszystko .
- Hazz musiałeś ja z kimś pomylić . - powiedział blondyn wstając z fotela , na którym wcześniej siedział - Chłopacy to jest T.I dziewczyna , której numer miałem napisany na ręce .
- Nie Niall to Helen nasza stylistka niestety dała nogę więc nie miałeś przyjemności  je poznać .
- Wytłumaczysz mi to wszystko T.I ? - zapytał irlandczyk , a ja ledwo przełknęłam ślinę .
- Cholera . - mruknęłam wymyślając po woli coś w co mogliby uwierzyć .
Brawo T.I wpakowałaś się w niezłe gówno...

***

A więc tak aniołki . Dziękujemy strasznie za wszystkie komentarze . 

Jesteście po prostu NIESAMOWITE !

W ramach podziękowań pierwsze trzy komentarze pod tym postem dostaną specjalny dedyk tylko napiszcie z kim ma być i dla kogo :))))

Specjalne podziękowania dla Nicoli Horan , której dedykuję ten imagin .

Dziękuje ci , bo wczoraj zastanawiałam się nad przerwą od blogów ale dzięki temu co napisałaś mam pewność , że robię to co kocham i robię to dobrze . 

Dziękuję , że to napisałaś . Kto wie czy dzisiaj była bym jeszcze na tym blogu gdyby nie ty :)

+ przypominam o ankiecie z waszymi ulubieńcami .

Głosujcie , a zrobimy tydzień z wybranym przez was członkiem zespołu . 

Możecie też składać u nas specjalne zamówienia 

np. imagin z kimś poza One Direction ( Justin , The Vamps , itd. )

kontakt :

mmm.i.like.strawberry@gmial.com

^.^

Jeszcze raz wielkie dzięki i do zobaczenia marcheweczki .