Your Name

'' Jakie jest najpiękniejsze słowo według ciebie  ? '' 

Pyta , a ja zastanawiam się nad odpowiedzią .

Siedziałam sama w domu z myślami , które biły się po mojej głowie nie dając mi tym samym ani chwili ukojenia .

Wpatrywałam się w sufit szukając jakiegokolwiek znaku , który wreszcie wskaże mi co mam  robić dalej . 

Powiedz mu co czujesz . Przecież nie może być tak źle . Jesteście przyjaciółmi...

Usłyszałam otwieranie wejściowych drzwi . Pewnie mama wróciła z pracy lub tata zapomniał czegoś do pracy .

- Jak się czujesz kochanie ? - zapytała mam wchodząc do mojego pokoju .

- Już lepiej . A jak tam w pracy ?

- Znowu klienci przyszli przed samym zamknięciem . 

- Ale przynajmniej nie możesz narzekać na braki ruchu w sklepie . - zachichotałam .

- Co prawda , to prawda . Może zrobić ci coś do jedzenia ?

- Po proszę .

Rodzicielka wyszła z pokoju , a ja bez silnie opadłam na poduszki . Wzięłam kilka głębokich wdechów starając się ukoić nerwy . Nie widziałam go już tydzień... To dołujące .

Usłyszałam pukanie do drzwi . Mama tak szybko zrobiła mi coś do jedzenia ? 

- Mogę wejść ? - zapytał wychylający głowę zza drzwi Louis . Uśmiech od razu pojawił się na mojej twarzy kiedy napotkałam błękitne tęczówki bruneta .

- Jasne Loui nie musisz się pytać . - zachichotałam .

- Na wszelki wypadek .

- Po co przyszedłeś ? - zapytałam nadal się uśmiechając . 

- Zobaczyć jak się miewasz . Co słychać i takie tam .

Położył się koło mnie na łóżku , a w moim brzuchu stado motyli zaczęło przypominać o swoim istnieniu .

- No to co słychać ciekawego u ciebie ? - zapytałam odwracając się w stronę bruneta .

- Wszystko dobrze tylko trochę dziwnie w szkole bez ciebie . Tak spokojnie . - zachichotał , a ja dałam mu kuksańca w bok . - A u ciebie ?

Mimo tego że jesteśmy tylko przyjaciółmi .

Mimo tego że tak często mówię ci że cię nienawidzę .

To tak na prawdę bardzo mi na tobie zależy .

Jesteś moją pierwszą myślą z rana gdy się budzę i ostatnią kiedy kładę się spać .

Jesteś mi tak samo potrzebny jak powietrze , jak woda , jak jedzenie .

Po prostu jesteś dla mnie wszystkim i nie umiem bez ciebie żyć .

W dwóch słowach : Kocham cię .

Pomyślałam po czym ugryzłam się w język .

- Wszystko po staremu . - uśmiechnęłam się sztucznie . Uwierzył...

- To świetnie , a kiedy wracasz ?

- Może jeszcze w tym tygodniu . - wymamrotałam .

- Tęskniłem . - wyszeptał , a ja spojrzałam zdziwiona w jego kierunku .

- Na prawdę ?

- Oczywiście . Przecież jesteś moją przyjaciółką .

- No tak...

- Czasami nie wiem o co ci chodzi . 

- Co masz na myśli ? - zapytałam przegryzając dolną wargę .

- Przychodzę do ciebie do domu choć mieszkam na drugim końcu miasta . Zawsze jestem , a ty mnie zbywasz .

- Nie zbywam po prostu... - zamilkłam - Tak cholernie nie wiem czego chcę .

Wiesz tylko nie chcesz mu powiedzieć . - jakiś głos w mojej głowie zaczął mnie już strasznie denerwować .

- A ja wiem . Tylko nie wiem czy chcemy tego samego .

- O czym mówisz ?

- Proszę panią... Czy mógł bym się w pani zakochać ? 

Tak , tak , TAK !!!! Trzy razy na tak dziękujemy . Zapraszamy do kolejnego etapu .

- Oczywiście . - uśmiechnęłam się .

- Ale tak ze wzajemnością ?

Nachyliłam się ku chłopakowi składając na jego ustach delikatny pocałunek . Przez całe moje ciało przeszły dreszcze i towarzyszące temu iskry .

- Taka odpowiedź panu wystarczy ?

- Po proszę powtórkę tak na wszelki wypadek . - uśmiechnął się zaczepnie .

Po raz kolejny złączyliśmy razem nasze usta w słodkim pocałunku , który miałam nadzieje nie miał być ostatnim .

Więc kiedy ponownie pyta '' Jakie jest najpiękniejsze słowo według ciebie ? '' 

odpowiadam 

'' Twoje imię ''