What you see ?

Widzisz tego chłopaka co nosi bluzy z długim rękawem już od kilku lat  ?

Nie chce żeby ktokolwiek zobaczył jego rany . A szczególnie dziewczyna , w której się kocha . 

Widzisz tą blondynkę z używanymi ciuchami . 

Jej rodzice ledwo wiążą koniec z końcem . 

Widzisz dziewczynę , która nigdy nie zaprasza nikogo do siebie do domu ? 

Nie robi tego , bo boi się że ktoś zobaczy jak jej piany ojciec jak co wieczór leży nieprzytomny na ziemi wśród pustych butelek .

Widzisz tą brunetkę , która zawsze zostaje z tyłu i boi się być dotknięta ?

Została zgwałcona .

Widzisz tego chłopaka , do którego każdy idzie po pomoc ?

On też chciałby czyjejś pomocy .

Widzisz jego , tego z ciemnymi workami pod oczami ?

Cierpi na bezsenność , boi się zasnąć .

Widzisz ją ? Ma kompletnie płaski brzuch .

To dlatego że nienawidzi swojego ciała wiec się głodzi .

Widzisz taką blondynkę co zawsze się uśmiecha ?

Ma depresje .

Widzisz tego chłopaka , który wie wszystko o 13/9 ?

Od tego dnia nie ma rodziców .

Widzisz tą dziewczynę , która zawsze ma przy sobie telefon ?

Czeka na telefon z policji o tym że znaleźli jej brata choć zaginął 2 lata temu .

- Skąd tyle wiesz ? - zapytał blondyn , a ja tylko cicho westchnąłem .

- Kiedyś pewna dziewczyna pokazała mi całą prawdę .

- A gdzie jest teraz ?

- To już dłuższa historia . - wymamrotałem kopiąc kamyk .

- Spokojnie mam czas .

-A więc zaczęło się od tego że poznałem ją w moim rodzinnym mieście . Mieszkała tam z starszym bratem .

~ ~

- Nienawidzę tej szkoły . Wszyscy są tak bardzo szczęśliwi więc czemu ja nie mogę ? - warknąłem .

Dziewczyna spojrzała na mnie dziwnym wzrokiem po czym z uśmiechem zaczęła kręcić głową .

- Co cię tak bardzo cieszy ?

- Na prawdę wydaje ci się że masz problemy . - zachichotała - Przyznaj że po prostu jesteś zły że nasza słynna Alex odmówiła pójścia z tobą na randkę .

- No tak ale spójrz na nich . - wskazałem ręką na moich rówieśników - Widzisz tu choćby jedną osobę , która nie była by szczęśliwa ?

- Widzę z dwadzieścia takich osób .

- Kto na przykład ?

- A widzisz tą dziewczynę , która stoi z tym mięśniakiem ?

- No tak i co z tego ? Przecież jest uśmiechnięta .

- Błąd . Ma smutne oczy i jak dobrze się przyjrzysz to na palcach liczy do dziesięciu . Jest zestresowana może dlatego że jej chłopak jest dupkiem i się go boi .

- Dlaczego miała by się go bać ? - zapytałem zdziwiony . Wyglądali razem na szczęśliwych .

- Na ramionach ma małe siniaki musiał ją mocno ścisnąć , a na prawym policzku widać dużą warstwę pudru na pewno chce coś zamaskować .

Miała racje . Jak lepiej się przypatrzyłem zauważyłem siniaki . 

- Nadal sądzisz że to ty nie jesteś szczęśliwy ? - zapytała biorąc łyk wody , którą trzymała w ręce .

Nie odpowiedziałem . Siedziałem tak i po prostu wpatrywałem się w ludzi starając się ich rozgryźć .

Zadzwonił dzwonek oznaczający rozpoczęcie się lekcji . Wszyscy żwawym krokiem tuszyli w stronę dużych drzwi przez co cały plac przed szkołą momentalnie opustoszał .

- Zrywamy się ? - zapytałem .

Dziewczyna uśmiechnęła się i ochoczo pokiwała głową . Chwyciłem jej drobną rękę po czym ruszyłem w stronę ulicy , którą pokierowaliśmy się do wybranego przeze mnie celu .

Zatrzymaliśmy się przy klifie na obrzeżach miasta . To moje ulubione miejsce zawsze przychodzę tu pomyśleć .

- To co robimy ? - zapytała dziewczyna siadając na małej ławce .

- Gramy w zadawanie sobie pytań ?

- Jasne .

Mimo tego że znam się z T.I już dobrych parę lat nadal nie wiem wielu rzeczy . Na przykład o jej rodzinie , dawnych znajomych ogólnie o jej przeszłości .

- Zacznij . - powiedziałam siadając obok niej .

- Co byś zrobił gdybyś był sławny ?

- Logiczne . Powiedział bym żeby wszyscy moi fani przysyłali mi marchewki . Nawet nie zdajesz sobie sprawy jak szybko się kończą . - dziewczyna zaczęła się śmiać , a ja zrobiłem urażoną minę ale wyszło bardziej jakbym był rozpieszczoną nastolatką - Gdyby spełniło się twoje największe marzenie jak byś się czuła ?

- Jak zawsze . Przynajmniej tak myślę . - wymamrotała nie składnie - Masz jakiś ideał ?

- Dziewczyny ? - blondynka pokiwała potwierdzająco głową - Musi być miła , ładna , najlepiej żeby była niższa ode mnie , odważna i jeszcze żeby śmiała się z moich żartów nawet jeśli nie są śmieszne . A twój ?

- Siedzi obok mnie . - wyszeptała spoglądając w moją stronę .

~ ~

- Nadal nie rozumiem co się z nią stało .

- Po tamtym dniu staliśmy się parą . Byliśmy razem trzy lata .

- I co potem ?

- Dostałem szansę na dobre studia tu w Londyn'ie musiałem wyjechać więc rozstaliśmy się .

- Smutne .

- Nawet nie wiesz jak bardzo .

- A nie kusi cię wrócić do Doncaster i znowu ją zobaczyć ?

- Nie mogę... - wyszeptałem patrząc na zakochaną parę siedzącą na pobliskiej ławce .

- Jak to ?

- Ta dziewczyna kochała mnie tak bardzo ze oddała by za mnie życie .

- I co ? Halo nie jestem wróżbitą . Nie umiem dokańczać za ciebie wypowiedzi .

- I oddała . Skoczyła z klifu kilka tygodni po naszym rozstaniu ale przed tym zostawiła na naszej ławce naszyjnik , który ode mnie dostała . - oczy zaszkliły mi się momentalnie na samo wspomnienie .

- Przykro mi . - powiedział klepiąc mnie po ramieniu .

- Mi też...

Nie oceniaj po pozorach . Spójrz na mniej znaczne szczegóły . Przecież nie za każdym uśmiechem kryje się szczęście i pamiętaj każdy ma problemu . Trzeba tylko umieć sobie z nimi radzić .