Imagin JUSTIN vs LOUIS

YWitam was :)))) Tu GRZANA
Idiotka ja, usunęłam przez przypadek imagina z Justinem, sorki.
Więc zrobię 2w1 imagina!
Nie zdradzam wam szczegółów ale podejrzewam że będzie ok :-)))

*********************************************
Chłodny londyński wiatr uderzył w moją twarz zaraz po wyjściu z domu. Włosy rozwiane były na wszystkie możliwe strony i nadal nie przestawały się przemieszczać.
-Ugh, głupi wiatr-mruknęłam sama do siebie przerzucając włosy na prawe ramie.
Kiedyś je kurwa zetnę, za bardzo mnie wkurzają.
Uniosłam wzrok i zobaczyłam chłopaka idącego w moją stronę.
Jego mięśnie opinał T-Shirt w paski a nogi ozdabiały czerwone spodnie.
Dziwny styl ale do niego pasuje.
Z zamyśleń wyrwał mnie ból w ramieniu.
-Auć- jęknełam i podniosłam wzrok
Chłopak w czerwonych rurkach odwrócił się w sekunde.
-Przepraszam, nic cie nie jest?!
Zdenerwowany zaczął przepraszać na co się zaśmiałam.
-Co jest takiego śmiesznego?- spytał zdziwiony moją reakcją.
-Nie po prostu nic się nie stało a ty chłopcze przeżywasz jak mrówka okres.
Brunet wyszczerzył się w idealnym uśmiechu.
-Masz ochotę na kawe?
Uśmiechnął się z nadzieją w oczach.
-Mmm, miło by było.
Uśmiechnęłam się przyjaźnie a chłopak pociągnął mnie lekko za ramię.
-Jak masz na imię?
Spytał gdy wchodziliśmy do kawiarnii.
-TI, TI TN.
-Louis, Louis Tomlinson.
Wyciągnął przed siebie dłoń, natychmiast ją uścisnęłam.
-TI... Piękne imie dla pięknej dziewczyny.
Uśmiechnął się a moje policzki przybrały kolor czerwony.
Usiedliśmy przy stoliku i po chwili podeszła do nas kelnerka.
-Witam państwa w kawiarnii Huttis.       Co państwo sobie życzą?
-Ja poproszę Latte a pani?
Spytał Louis, patrząc na mnie.
-Ja poproszę to samo.
Uśmiechnęłam się przyjaźnie a kelnerka przytaknęła zapisując zamówienie w notesie.
-Zamówienie zostanie zrealizowane w ciągu 10 minut.
Brunetka uśmiechnęła sie lekko odchodząc.
-Czym sie zajmujesz TI?
Zagadnął Louis wyrywając mnie z rozmyśleń.
-Emm... Ja studiuję filologie angielską a ty?
-Ja jestem w zespole.
Podparł łokcie na stole i umieścił brodę na dłoniach.
-Zespole? Jakimś znanym?
-Nie wiem czy znasz. One Direction.
Uśmiechnął się lekko.
Zaśmiałam się.
-Naprawdę? Wow, moja młodsza siostra ich uwielbia...
Chwile się zastanowiłam po czym otworzyłam szeroko oczy.
-A więc to ty jesteś ten Louis którego moja siostra ma ołtarzyk nad łóżkiem.
Chłopak wybuchnął śmiechem a ja do niego dołączyłam.
-Wiem,  że to dziwnie zabrzmi ale mogę dla niej autograf od Ciebie?
-A nie lepiej od wszystkich autograf?
Uśmiechnął się szeroko a na mojej twarzy pojawiło się zdziwienie.
-Co masz na myśli?
Złapał mnie za ręke i zostawił na stoliku pieniądze.
-Chodź.
Szepnął wywołując u mnie dreszcze w dole kręgosłupa.
Szliśmy jakieś 10 minut gdy nagle staneliśmy przed wieeeeeelkim beżowym domem z ogromnym ogrodem.
Przed bramą stał napakowany mężczyzna. Skinął głową do Louisa.
-Panie Tomlinson.
-Duce.
Louis uśmiechnął się a mężczyzna skierował na mnie wzrok i wyciągnął w moim kierunku reke z przyjaznym uśmiechem na twarzy.
-Miło mi, Duce jestem.
-TI miło mi.
Zarumieniłam się a Louis pociągnął mnie w stronę domu.
-Miłego dnia Duce.
Krzyknęłam obracając sią a Duce tylko się uśmiechnął.
-Będziesz tu chyba częstym gościem.-mruknął Louis bardziej do siebie niż do mnie.
Zmarszczyłam brwi nie zastanawiając się głębiej nad tym.

******************************************
2CZĘŚĆ POJAWI SIĘ JUTRO LUB POD WIECZÓR!!!
PROSZĘ O KOMENTARZE BO NIE WIEMY CO SĄDZICIE O IMAGINACH I NIE WIEMY JAKIE LUBICIE WIĘC CHOCIAŻ TO DLA NAS ZRÓBCIE <3
Ciężko pracujemy nad pisaniem, więc to zrozumcie i chociaż okażcie jakieś wsparcie jak Vicky i Minnie <3