When I Look In Your yes

Nie znoszę twojego zapachu , głosu , Twojego uśmiechu . Wszystko , co kochałam i było dla mnie cholernie wyjątkowe , stało się teraz najgorszym koszmarem . Nienawiść jest ciekawym uczuciem , tyle , że w moim przypadku nienawiść jest połączona z cholerna namiętnością . Tęsknię za wszystkim i nienawidzę tego jeszcze bardziej . Można nauczyć się żyć bez kogoś ? Można . Tyle , że to się nigdy nie skończy , na takich warunkach do końca życia będziemy się mijać z pretensjami . A ja zamiast myśleć '' Nie chcę cie widzieć '' , myślę sobie '' Ciekawe czy czuje , to samo , co ja '' .  

- T.I nie zadręczaj się już . To nic nie zmieni , on nie wróci . Przecież słyszałaś co powiedział .

'' Nie kocham cię . Zrozum ! '' błądziło mi w myślach , odbijając się echem po najskrytszych zakamarkach mojego umysłu . 

Łzy po raz kolejny zaczęły się sączyć po moim poliku , a ja nie mogłam nic na to poradzić .

- Umiesz pocieszać Niall . - wyszeptałam ciągnąc nosem .

- Przykro mi ale nic na to nie poradzę . Czuje się chyba jeszcze gorzej od ciebie . Będę musiał wybrać pomiędzy najlepszym przyjacielem i dziewczyną , która jest dla mnie jak siostra .

- Idź już do domu... Zobacz co z Louis'em .

- Na pewno dasz sobie radę sama ? - zapytał chwytając mnie w objęcia .

Przytaknęłam głową , słabo się uśmiechając . Blondyn chwycił swoje rzeczy , pożegnał się , po czym wyszedł zostawiając mnie całkiem samą .

Skuliłam się w koncie podciągając nogi pod brodę . Wyjęłam z kieszeni swetra telefon wybierając numer Harry'ego .

H: Halo .

T.I: Hej... - wyszeptałam .

H: Księżniczko co się stało ?

T.I: Mógł byś mnie gdzieś zabrać ? Proszę .

H: Oczywiście . Będę za dziesięć minut tylko powiem Louis'owi , że po ciebie jadę .

T.I: Nie , nie... Nic mu nie mów .

H: Dobra... Szykuj się mała .

Naszą rozmowę zakończył sygnał kończonej rozmowy . Uśmiechnęłam się delikatnie wstając z ziemi . Podeszłam do szafy wybierając luźną bluzę i podarte szorty . Spojrzałam na swoją twarz . Podpuchnięte oczy , zaczerwienione poliki . Koszmar... 

Brunet wpadł do mojego mieszkania nie pytając o nic , po prostu przyciągnął mnie do siebie całując w czubek głowy . To nie był dotyk Lou...

- Pójdziemy do parku . Zabiorę cie na watę cukrową . Co ty na to ? - zapytał kreśląc kółka na moich plecach .

- Było , by wspaniale .

Szliśmy w ciszy . Alejki w parku były wyjątkowo zapełnione zwiedzającymi turystami . Usiedliśmy na jednej z bocznych ławek . Zaciągnęłam się głośno powietrzem pozwalając swobodnie płynąć słonym łzą .  

- Powiesz co się stało ? 

- Już mnie nie kocha...

- Louis ?

Przytaknęłam zakrywając twarz dłońmi .

- Co ty gadasz . Mijałem się z nim pół godziny temu i powiedział , że jeszcze nigdy nie był tak zakochany .

Wybuchnęłam płaczem wtulając się w loczka . Zaciągnęłam się zapachem jego perfum odsuwając się na znaczną odległość . Otarłam łzy poprawiając zagiętą bluzę .

- Harry... On nie mówił o mnie .

- To o kim ?

- Nie mam pojęcia .

*miesiąc później*

Zapukałam do wielkich drzwi stąpając z nogi na nogę . Otworzył mi zdziwiony mulat .

- Hej . - przywitałam się nieśmiało .

- Cześć . Wchodź do środka ale ostrzegam , ze Lou jest .

- Nie szkodzi przyszłam tylko coś powiedzieć i znikam .

Razem z Zayn'em weszliśmy do salonu gdzie siedzieli wszyscy chłopacy grając na konsoli .

- Witam panowie . - przywitałam się .

- Hej T.I - krzyknęli razem .

- Możecie na moment przerwać ? - zapytałam cichym głosem .

Chłopacy wyłączyli grę siadając na kanapie . Wpatrywali się we mnie uśmiechając się . Wyjątkiem był Louis , który jak zwykle był zamyślony .

- Przyszłam się pożegnać . - powiedziałam słabo się uśmiechając .

- Jak to ?! - krzyknął blondyn wstając z miejsca .

- Wracam do Polski . Jakoś nie mogę się tu odnaleźć na nowo . Muszę zacząć od nowa... Z dala od Londynu .

- Nie wyjeżdżaj... - wyszeptał loczek podchodząc do mnie .

Po chwili stałam w jego objęciach po raz kolejny zalewając się łzami .

- Nie utrudniaj mi tego Harry... - mruknęłam odsuwając się - Musze to zrobić . Tak będzie lepiej dla wszystkich . Tylko obiecajcie , że będziecie o siebie dbać . 

Podeszłam do każdego z osobna mocno się do nich przytulając . Zatrzymałam się przed Louis'em patrząc mu prosto w oczy . Uśmiechnęłam się delikatnie podając mu srebrny wisiorek , który kiedyś od niego dostałam .

- Dziękuję za te dwa lata . To było najlepsze co mnie spotkało . - powiedziałam chichocząc - Mam nadzieje , że znajdziesz swoją wymarzoną dziewczynę .

Pocałowałam go w policzek po czym odeszłam machając na pożegnanie . Szłam powoli ulicą rozglądając się po bokach chcąc po raz ostatni przyjrzeć się temu pięknemu miastu . Uśmiechnęłam się przypominając sobie jak czułam się kiedy pierwszy raz tu przyjechałam .

Zagubiona , zmarznięta , obolała po locie . Było warto . Spędziłam tu dość spory kawałem swojego życia , a teraz żegnam się z tym wszystkim .

- T.I ! - usłyszałam za sobą krzyki . Momentalnie odwróciłam się w stronę skąd dochodziły .

Zobaczyłam biegnącego w moją stronę bruneta . Zatrzymał się kilka centymetrów ode mnie . Jego błękitno-szare oczy świeciły milionami gwiazd . A twarz tak doskonała .

- Zostań... - wyszeptał zdyszany .

- Po co ? 

- Potrzebujemy cię .

- Kto mnie potrzebuje ? - zapytałam brnąc dalej .

- Ja...

- Nie kochasz mnie Lou . To było jedyne co mnie tu trzymało , a teraz nie mam po co tu być .

- Nigdy nie przestałem cię kochać tylko bałem się , że wszystko dziej się za szybko . Byliśmy ze sobą tylko dwa lata . Chciałem się wyszaleć , a ty marzyłaś o rodzinie . Nie mogłem ci tego dać .

- Rozumiem... Muszę iść . Na prawdę .

Odwróciłam się na pięcie kierując się w stronę przystanku autobusowego . Spojrzałam przez ramię ostatni raz patrząc w jego oczy . 

- Kocham cię ! - krzyknął , a ja zastygłam w bezruchu . 

Powoli podeszłam do niego upewniając się , że się nie przesłyszałam .

- Powtórz .

- Kocham cię . - wyszeptał .

Jego twarz... tak niebezpiecznie blisko mojej . Chłopak musnął wargami o moje , a ja zatraciłam się w jego dotyku . Lou objął mnie w pasie przyciągając bliżej siebie . Schował twarz w moich włosach powtarzając w kółko '' kocham cię '' .

- Nie odchodź . - mruknął ściskając mnie jeszcze mocniej .

- teraz mam powód , by zostać .

'' Brak powodów , by zostać , to dobry powód , by odejść '' 

***

No to 1 dzień  '' tygodnia Tommo '' ale jestem błyskotliwa xd nie nic

mam nadzieje , ze wam się spodoba , bo tak szczerze wydaje mi się , ze strasznie pokręciłam xd

po tej niedzieli blog będzie zawieszony na tydzień bo musimy się trochę z GrzanQe 

pouczyć (czyt. udawać , że cokolwiek robimy ) na testy gimnazjalne .

Mam nadzieje , ze zrozumiecie :)))